Abdullah Bin Huzafe Esir Hayatı
Abdullah Bin Huzafe Rum’lara esir düşmüştü bazı askerleri ile. Rum Kralı O’na dedi ki ‘’ Eğer dininden dönersen sana kızımıda vericem makamda vericem.’’ Baktı çok kaliteli bir insan ona böyle bir teklifte bulundu. Her esire bu teklifte bulunmuyordu tabiî ki ama onda o kaliteyi görünce böyle bir teklifte bulundu. O Sahabi dedi ki ‘’ Vallahi sen bana bütün dünyayı versen ve benden sadece göz açıp kapayana kadar bir saniye bile değil dinimden dönmemi istesen yine kabul etmem’’dedi. Kalitesini ortaya koydu. Kral o zaman seni öldürürüm dedi. Sahabi ise sen bilirsin dedi. İstediğini yapabilirsin elinde esirim, sana karşı koyacak gücüm yok dedi. Bunun üzerine Rum Kralı asın bunu dedi ve çarmağa gerdiler. Kral okçulara emretti ve dedi ki ; ‘’Öyle güzel atın ki okları bunun tam böyle yanından, kenarından geçsin, sanki vuramamış vurmak istiyorsunuzda vuramamışsınız gibi oklarınızı atın elinin kenarından geçsin, ayağının kenarından geçsin, başının kenarından geçsin korksun yani korksun ve dönsün. Öyle yaptı okçular. Sahabi zerre kadar kımıldamadı imanından dönmedi. Baktı ki böyle olmuyor Kral dedi ki’’ Bir kazan getirin suyu koyun suyu kaynatın ateş yakın. Askerler yaptılar. Diğer esirlerden birini getirdi kaynayan kazanın içine attı. Öyle hararetliydi ki su sadece kemik kalıyordu kazanın içine atılan insanın. Seni de atacağım dedi Kral. Sahabi dedi ki atabilirsin. Kral; Dininden dönmezsen seni atacağım dedi. Sahabi asla dönmeyeceğim dedi.
Sahabi ağlamaya başladı ve Kral ümitlendi dedi ‘’Herhalde korktun o yüzden ağlıyorsun’’. Sahabi hayır onun için değil ; sen bizi anlamıyorsun, sen gibiler bizi anlayamazlar, korktuğumu zannettin ama korktuğum için değil; Kendi kendime şöyle düşündüm benim bir tane canım var ve ben onu şimdi vereceğim ve Allah yolunda bundan sonra canımı ortaya koyamıcağım, Allah için işkence çekemiyeceğim, Allah yolunda daha yorulamıcam, buraya kadarmış demek ki ben Rabb’ime daha çok hizmet etmek istiyordum işte onun için ağladım sen korktuğumdan zannediyorsun kendine benzetiyorsun benide. Kral hayretler içinde kaldı nasıl bir insan bu sen nediyorsun dedi ve sana bir şey diyeceğim bare onu yap beni başımdan öp dedi seni bağışlayayım. O Sahabi hayır dedi sadece beni bağışlıcaksan başından öpmem tüm Müslüman kardeşlerimi bağışlıcaksan bütün esirleri salıvericeksen o zaman öperim dedi. Şöyle anlatıyor daha sonra bu olayı ben bir adamın başını öpücem tüm kardeşlerimi kurtarıcam o yüzden kabul ettim. Kral tamam dedi böyle kaliteli bir insan böyle kalitedeki bir insanın dediğini yapmak istiyordu onu öldürmek istemiyordu Kral. Böyle bir insanı öldüremezdi Kral. Demek kraldada bir asalet varmış düşmanında şereflisi lazım. Söz verdi Kral hepinizi salıvericem dedi ve Sahabi Kralı başından öptü ve hepsi salıverildi. Ve gittiler Medine’ye Hz Ömer’in yanına ve olayı Hz Ömer’e anlattılar. Hz Ömer dedi ki;’’ Hepinizin üzerine vazifedir kalkın O’nun başını öpün’’. En başta kalkıp kendisi ayağa kalkarak öptü ve sonra herkes öptü. İşte iman budur asla yolundan ne olursa olsun dönmemektir, verilen halifelik görevinden vazgeçmemektir. Allah yolumuzu O’nun yolunda daim ve sabit kılsın. Amin
Allah razı olsun
’ Vallahi sen bana bütün dünyayı versen ve benden sadece göz açıp kapayana kadar bir saniye bile değil dinimden dönmemi istesen yine kabul etmem’