Çaresi Olmayan Hasretin Yakarışı

Çaresi Olmayan Hasretin Yakarışı

Sitemim Yokluğuna

Sen bakma bana ey güzel gözlüm Sitemim değil sana

Benim derdim bir tek yokluğuna 

Çaresiz kalıyorum acınası yalnızlığımda

Korkulara düşüyorum mazilere saklanmış aklımda

Hayal kurup geceleri uyuyorum, rüyalarıma gel diye ama

Yetmiyor hiçbiri bana

Bu yüzdendir çok özlüyorum seni…

Her an aklımdasın, hayallerimde, rüyalarımda, kalbimde

Bir şizofren gibi taşıyorum seni her yerde

Unutamıyorum ki bir an dahi

Bu yüzden özlemim dinmiyor ve ben sensizliğin girdabında çaresiz

Bitap, yorgun düşüyorum.

Aldığım nefes ferahlatmıyor aksine yakıyor içimi

Bu yüzdendir tüm sitemim inan ama

İnan değil bu sitemler Sana

Sadece yokluğuna…

Vazgeçemem …

Sokaklarda dolanırım biçare halde

Ararım Seni her yerde…

Bulamam ama vazgeçemem de…

Susarım sensizlikte

Konuşsam da ne çare

Senin yokluğunda söylenen her söz israf

Alınan nefes anlamsız

Yaşamak gereksiz belki de…

Zihnin Kaybolan Yüzü

Bir mahzende kitli kalbim

Sensiz mahşerin karanlığı

Mekansız zamansız bir an

Var yok bilinmez bir diyar

Üstü örtülü sabah

Bir acı bin ah

Sen ben ve dışardaki bahar

Yankısız gecelerin basitleşmiş ruhu

Belirsiz, cahil bir ruhun gezinmişliği 

Çaresiz kalplerin sonuçsuz cümleleri

Ölüm haberinin yüreğinde yankılanışı

Bir kadın ve bir adam

Beraberlik arzusuyla yanan iki kalp

Çaresiz acınası uzaklık

Bitmek bilmeyen mesafeler

Yok olan düşler

Kabusa dönen geceler

Boşlukta kalmış çırpınışlar

Basitlik, anlamsızlık

Bir hiçlik

Yok olmuş umutların çarpan kadehlerde hatırlanışı

Mazi mazi gezen kadın

Ve kaçınılmaz sonun atılacak son adımı

Karalanan cümlelerin karmaşasında yol almak

Bir kalem ve kağıdı gün ışığına çıkarmak

Saçmalıklarla son bulan filmlerin yaldızlı övgüleri

Nedir nedendir bilinmeyen kaderin üstümüzde bıraktığı tırnak izleri

Ah dostum anlatamıyorum galiba

Kelimelerim bütünleşmiyor cümlelerde

Hepsi ayrı ayrı konuyor içerime

Bu yüzden derdim çözülmeyecek bir sır

Çok bilinmeyenli bir denklem gibi

Anla artık beni

Tüm bu saçmalıklar hasretin kör ve aptal oluşundan kaynaklanıyor

Yalnızlıkta unuttuğum konuşmanın dilimde bıraktığı sadece belli vurgular

Sanırım mahvoluyorum yavaştan

Varım ama yokmuş gibi yaşıyorum

Mücadele edemiyorum

Kendimden her geçen gün biraz daha nefret ediyorum

Hatta kendimi tanıyamaz oluyorum

Aynalarda her gün başka bir yüze tanık oluyorum

Tanışayım diyorum el uzatıyorum ama

Karşımdaki insan görmezden geliyor beni

Her defasında bir hiç oluyorum

Bitmiyor sancıların ahenginde gezinen düşlerim

Gerçekleri bir türlü göremiyorum

Bıraksalar beni böylece

Yaşayamıyorum

Artık bir vedaya sığdırıyorum satılarımı

Elveda benliğim…

Terk edilmişliğim…

yazan: imtihan