Dedim ya Canım Ben de İnsanım Şiiri
Dedim ya Canım ben de insanım
Ne kadar dik dursa da başım
Vazgeçmeye de dayanacağım
Sen eğer söylüyorsan bir yalan
Ben de buna inanacağım
Gelecek günlerin hayallerini beklerken
Bir gün karşılaşırsam eğer
Acı bir gerçekle
Yalanmış deseler bana yaşananlar
Sevmemiş seni
Yalanmış işte yalanmış her şey
Ben yine ilk sana koşardım
İlk sana sorardım gerçekleri
Sen de eğer eğiyorsan başını
Çabuk söyle ne olursun
Yalan mıydı?
Yalansa eğer daha uzatma
Dayanırım ben yeter ki burada bitsin yalanlar
Ve ben gerçeklerime döneyim
Gerçi aklımdan da geçmiyor değildi hani
Gerçek dışı bir aşktı içimdeki
Büyüleyiciydi sanki
Gözlerim bu yüzden mi göremedi
Söyle artık canım söyle de bileyim
Ben dayanırım inan
Yalansa yalan de yeter
Duyduklarıma tahammül edeceğimi bil
Kötü bir şey yapacak değilim
Sevmiyorsan sadece çekip gideceğim
Zaten kalmakta anlamsız olurdu
Sevmediğin bir kalbi beklemek
Boşa kürek çekmek gibi
Okyanusun fırtınası çok şiddetliyken
Kurtulma umudu taşımak gibi
Hadi bekliyorum, Söyle artık canım
Ben dayanırım…
Her şeye hazırlanıp geldim yanına
Bir yalan diyeceksin ve çekip gideceğim
Bir tek damla gözyaşı dökmeden
Kabulleneceğim Verdiğin kararı
Ama ne olursun
Yalanını uzatma
Eğer ki sevmiyorsan, sevmediysen bunca zaman
Şimdi…
Şimdi söyle gerçekleri
Ben dayanırım buna ama
Ben de insanım be canım
Uzatırsan eğer yalanını daha çok bağlanırım sana
Ve yıllar sonra
Eğer dersen ki bir yalan bu sevda
O zaman ben de ağlarım
Durduramazsın gözyaşlarımı
Küserim ben de hayata
Vazgeçememenin acısını her gün taşırım
Yüreğim yanar her gece usulca
Bu yüzden soruyorum sana ısrarla
Susma…
Söyle artık bana
Bir gerçek miydi bu sevda
Yoksa yalandan mı?
Söyle artık canım
Söyle…
Ben de insanım.
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
”Sana ihtiyacım var, gel ! ” diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ”git” dediğimde anladım..
Biri sana ”git” dediğinde, ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..
Özür dilemek değil, ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…
Anladım şiiri Can Yücel