Zulme sessiz kalmanın bedeli, ölene kadar utanç duymaktır…
Dertlere Hapsolmak
“Ey iman edenler! Siz Allah’a (O’nun dinine) yardım ederseniz, Allah da size yardım eder ve ayaklarınızı sağlam bastırır.”
(Muhammed Sûresi, 47/7)
Çocuğunla mı sorunun var?
Eşinle mi anlaşamıyorsun?
Anne babanla mı aranda kırgınlıklar var?
Dostların, akrabaların mı seni bunaltıyor?
Bu sorunlar sana çok mu büyük geliyor?
Bir dur!
Dön ve dünyaya bak. Doğu Türkistan, Gazze, Kasmir, Arakan, Mynmar ne halde… İnsanlar neler yaşıyor?
Kimler aç, kimler evsiz, kimler zulüm altında can veriyor?
Senin “büyük” sandığın şeyler, belki bir başkası için nimetten farksız.
Sonra kendine şu soruyu sor:
Ben bu dünyaya neden geldim?
Allah’ın rızasını ne zaman hayatımın merkezine alacağım?
Gerçekten imtihanların büyük olduğu için mi bu kadar üzülüyorsun?
Yoksa duyarsız olduğun için mi şeytan, o küçücük dertlerini gözünde dağ gibi büyütüyor?
Kendi nefsinin içinde kaybolmuşsun…
Koca bir evrende, minicik bir kaşık suyun içine girip boğulmaya çalışıyorsun.
Halbuki ufkunu genişletsen, davana sadık olsan, o küçük kaşık seni yutamayacak.
Sen bir dava sahibi olsan, Allah için yaşasan, dertlerin anlamını yitirir.
O zaman çocuğunun seni üzmesine bile fırsat bulamazsın — çünkü senin çaban, Allah’ın davası olur.
Ve işin en güzeli, çocuğun da senden o davayı gördükçe heves edecek, kendine çeki düzen verecek.
Ama sen hâlâ kendi nefsine itaatkâr bir şekilde yaşıyorsun…
Kendi küçük dünyanda dönüp duruyorsun.
Ve farkında olmadan, şeytanın büyüttüğü o küçük dertlerin içinde boğuluyorsun.
#DoğuTürkistaniçinAyağaKalk
