En Uzun Mesafeden Bakıyorum Gözlerine Şiiri

En Uzun Mesafeden Bakıyorum Gözlerine Şiiri post thumbnail image

En Uzun Mesafeden Bakıyorum Gözlerine Şiiri

En Uzak Mesafeden Bakıyorum Sana (1)

 

Yağmur yağdıktan sonra toprağın kokusu olsun diye

Yoktu suyun kokusu…

İnsanlar arasında da

Böyle bir bağ var mıydı acaba

Sakin, sessiz, renksiz, kokusuz bir insan…

Ama başka bir insanın bağrında güller açtıran

Bir fotoğraf misali

Görünüyor ama cansız…

Ruhunu hangi geçmişte bıraksan

Sadece yüzünde bir kare hüzün kalır…

Belki bir parça gözlerde ışıltı görürsün

Ama neden bu durgunluk…

Hep aynı devirde dönüyorsun

Başka bir mekân nedir bilmiyorsun

Mani olan biri mi var benliğine

İçinden bir türlü çıkarmıyorsun

Yansıyor aslında bir şeyler bize

Ne kadar gizlensen de nafile

Lakin adını koyamıyoruz bu duygunun

Ulaşamıyoruz içinde saklanan duyguların hakikatine

Bir şeyler çekiyor beni sana

O esrara ulaşmak istiyorum.

Belki çaba gösteremiyorum şuan ama

İçimdeki arzu

Her geçen gün daha çok güçleniyor…

Bir gün bir şekilde bilinmez bir saatte gireceğim içine

O zaman gelene kadar

Çiğnetme kalbini başka gönülde

Geleceğimden emin ol,

Tadacağım o nefesin tadını içimde

İçimde sakladığım en özel

En mahrem cümlelerimle geleceğim

Ya davet et, beni kalbine

Ya da kov yanından…

İnsan uzaktayken ayrılık daha kolay yaşanıyor

Yanındayken

Ellerine bu denli yakınken

Gözlerindeki gülüşe dokunmak isterken

Uzaklık çekilmiyor…

Hele o dudaklara inen damlaları tutmak isterken

İyice zorlaşıyor uzaklıklar…

Şu an ben…

Kimsenin ulaşamayacağı mesafeden bakıyorum Sana

Uzansam dokunacağım ama

Yüreğine ulaşmak için kaç dünya aşılmalı

Kara delik gibi gözlerin

Öyle korkutucu bir boşluğa mahkûm ediyor

Çaresizlik bir girdap, en dağınık gecelerin katresi

Bir şekilde diril artık

Zorla artık dönmek istiyorum ben

O güzel gülüşlerine…

Kaldırılmıyor bu yakın ayrılıklar…

Gözlerine girmek istiyorum

Ordan da Kalbine…

Ama bırakmıyorsun beni

Hapsediyorsun kara zindanlarına…

Şimdi ben…

Bir adımlık yerdeyim

Ama aynı zamanda dünyanın

En uzak mesafesinden bakıyorum gözlerine…

 yazan: imtihan

 

 

1 thought on “En Uzun Mesafeden Bakıyorum Gözlerine Şiiri”

  1. O bir var oluş nedenidir Dünyam olan,
    O, Benim için her zaman ve ne de yaman,
    O var ya her yerdedir, bana olur tamam,
    Gecelerde ışık söner, herkes yatar, O ise yanan,
    Gönlümdeki ışık oldu her an,
    O, kalbimde şekillendiğinden beri durdu zaman,
    Her şeyim oldu, O bundan sonra her zaman,
    O nu tanımak bana mutluluktur, unutmaksa haram,
    O varsa bende varım, gerisi haram,

    Işıktır en hızlı olan,
    Ama O varken o da yalan,
    Titrer gökyüzü geçer zaman,
    Varlığı kalbimdedir oldu hazan,
    Göçüp gideceğim ben şu dünyadan,
    Yine var olacaksın sen her zaman,
    Mevsim sonbahar, yağmur yağacak her an,
    Susadım su içmeliyim ama o da bana haram,

    Varlığı yaradılış sebebim, aman,
    Denizlerin dalgaları sahile çarptığı an,
    İçimde sonsuza dek oldu hicran,
    Şimdi içim yeşile hasret, bu an,
    Toprak kurumuşsa eğer yok olacaktır cihan,
    Yağmur var, toprak var, tohum var peki nedir bu hicran,
    O Şarkımız çalınacak yüreğimde her zaman

    O Var Ya O Bir Kor – Hüseyin Sözügüzel

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Benzer Yazılar