Harflerin Ötesindeki Duygular Şiiri

Harflerin Ötesindeki Duygular Şiiri post thumbnail image

Harflerin Ötesindeki Duygular

Bahar akşamını süsleyen gözlerinle tanıştığım o anın vazgeçilmez yankısında kaybolmak istedi ruhum.

Geceki karanlık, yalnız ve sessiz olur, seninle en aydınlık geceyi yaşadım.

En kalabalık günümdü belki, hiç bu kadar çırpınmamıştı kalbim.

Yüreğimin sesi her yerde yankılandı.

Kimsecikler yoktu ama ben hayatın merkezine yerleşmiştim.

Seyrediyordu alem beni tüm esrarengiz duygularıyla.

Saatin günleri geçmek istediği, dünyanın cennetle yarıştığı andı.

Sen vardın ve gözlerin ve usulca senden gelen huzurun tenimde hissettirdiği kıpırtı.

Sanki her yerde çiçekler tomurcuklanmıştı aynı anda aynı sesi haykırarak…

O an bir Ben vardım, bir de Sen…

Gerisini hatırlamıyorum.

Dünya o kadardı, tüm duygular kaybolmuştu içimdeki duygunun arayışında.

Bir şeyler vardı bizi özel kılan.

Adsızdı…

Hiçbir kelimeye sığmayacak kadar derindi.

Harflerin ötesinde bir mana…

Kararsız kalmanın hükümsüzlüğü içinde, bizi biz yapacak olan, bizi bizden çıkaracak…

İkiyi birleyecek, biri tümleyecek, birden sonsuza uzanan değeri tek kelimede özetleyecek…

 

Sevdanın resmi

Aşk Şiirleri , Özlem Şiirleri, Çaresizlik şiirleri…

aradığınız duyulmamış aşk şiirlerini sohbet sitemizden okuyun…

Sizlerde içinizdeki duyguları haykırmak ve sevdiklerinize jest yapmak isterseniz,

bizlere kalbinizin sesi olan şiirlerinizi ulaştırın…

yazan: imtihan

Sohbeti İslam

Sohbeti Aşk

iSLami aşk

2 thoughts on “Harflerin Ötesindeki Duygular Şiiri”

  1. Bir adam bir kadın var içimde iyice anladım
    Bana bunu sessizce anlatıyorlardı
    Bir yerde onların yönlerinden
    alımlı bir zarf katlanmıştı uzaktaki
    bulvarların geceye vurdukları
    çağırmasız kır günlerini zararsız akrepleri
    uzunlamasına yaşayıp yatay bir çocukla kalkan
    bir sürü alışkanlıklar taşıyan
    insanlığımızı gülüşü yalnızlar çarşısında
    çağrılmış gümüş seslerini aynadaki yüzlerin
    başkası sevsin diye en seçkin yerine
    bir şal gezdirirdi
    İnsanlığımıza bir şey getirirdi yalnızlarla

    Bir sen varsın hep saçların ağzın
    Bir merdiven hücresinde
    uzak çağrışımlarla koşardın ya bensem
    seni sonsuz gelişinle
    saçından tanıyor gülüşünden kaçıyor
    eğilip başını içlerimden geçtiğin zaman
    uzağa bir yolcuya karşı çıkar gibi
    Artık gecikmiş alışıldığım gidişinle
    davranılmaz üstünde durulmaz
    hiçbir tüfeğe gelmez bir kekliksem

    Yüzün soygundan geçmiş öyle bir yerde
    durmuş ki bakışın boynun bozgun
    üstünden bir nehir geçer gibi
    ya gecedir ondan ya bulanık sudan
    bir hasta gibi ağrımaktasın

    Gelişini aldım onu nasıl harcadım
    Denizden bunalıp okyanusa
    Selâm çakan vapurun
    Sevindik adımına birden parka çekildik
    Ve birden nasıl bayram bıyıklı
    Bir yaylım herkesin yaydığı bir merhabayla
    Eğip başını içlerimden gittiğin zaman
    Uzağa bir yolcuya çıkar gibi

    Selini üstüme çektin önce
    camdan bir mektup dolabının
    üstüste sayısız koridorunu yüzüme yakın
    başını duvara değdirmiş bir benzetişle
    josef ka benzeri bir bakışındı
    ya da konuşmayı kesip aman sen
    öyle bir gittin ki benimle

    Piknik beni sana verdi önce
    Gelişen güneş yalnızlıktan bir göze
    Eski ellerin
    Ve çağlarınla bir şeye uzanmış etin
    Ve hançerinle zamana saf durmuş
    Son gidişindir bu

    Bunların hepsi beni çağırıyorlar sevinçlerimden
    Biri denizdir uzun boylu gürültüsüyle
    zaten hangisi kavak zürafası değil
    biri bütün yan odaları bekler
    kuşkulu geçer camlardan
    ve bırakır yerini bir koridor bekçisine

    Haydi sen bütün onlara git benimle
    Son sigaramdın
    Gidişin antinikotin
    Birden bir şey mutlu eşit piyano çalıyor
    Elleri iki çeşit durgun
    Gerçi çıkmıyor gelenlerin karanlığa duranların
    Suya inen sesleri

    Tam şimdi denizinle
    bir çakıl taşına yaklaşıyor
    kuma çok yakın bütün kesitlerinle
    bakıyor ve bunalıyorsun

    Tam şimdi ipe koşan
    beni elleriyle alkışlayan
    ağrıyan bir gün geliyor…

    Sevmekte Yorulur – Cahit Zarifoğlu

  2. Bir kadının mahremi, hayalidir.
    …Girmeyeceksin öyle paldır küldür.
    Girdin mi, yıkmayacaksın!”




    Eren Kazım Yıldırım –
    Seni Tertemiz Bir Geceye Gömdüm kitabından

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Benzer Yazılar