Sevdiğime Pişman Etme Şiiri
Sevdiğine pişman etme bu yüreği
Tam da uyanmışken seninle mezarlar
Karanlıklar dağılıyor
Gün ışığıyla derken
Yeniden çökmesin acılar
Bir gidişle gidemiyorum senden
Öyle bir anda vazgeçmek
Değil ki hiç kolay…
Sevmeye korkup ta yıllarca kaçarsın her yerden
Bir yürek çıkar karşına hayır diyemezsin
Sınırlarını aşarsın da
Onlu gecelerden uyanmaya koşarsın
Gün doğacak derken
Meğer büyüyen ay ışığı imiş
Karanlık parçalandı sanmıştım ama
Güneş halen yok gökyüzünde
Beni aldatmasın sözlerin
Keza takatim yok artık kalabalık yalanlara
Her yerde var zaten
Herkes olmuş bir abide yalanlarında
Bana geleceksen eğer
Dürüstçe gel sol yanıma
Gururunun maktulü yapma sevgimizi
Ben her inanmak istediğimde
Kaçma konuşmaktan öyle
Soru soruyorsam eğer, vazgeçemediğimden
Cevapları gözlerinden
Dinleyip de yeniden güvenmek için
Ben de insanım çok sevsem de
Aklımda vesveselerim bitmez ki
Sen yerime koyda kendini
Söyle olsun istemez misin…
Sevginde berrak bir ayna misali
Gözüksün her şeyiyle
Güvenmek istiyorum inan sana
Herkese, her şeye
Kendime rağmen
İnanmak istiyorum gözlerine bakınca
Sevmek demiyorum iyi dinle sözlerimi
Çünkü çok seviyorum zaten Ben Seni
Ama çaresiz bırakma yüreğimi
Güven ver sevdama
Sar etrafını duvarlarla
Kimseler el sürmesin kalbine
Yıpranmasın sevgimiz parmak izleriyle
Konuşmak ile susmak arasında biçareyim inan bana
Kırmaktan korkuyorum, tıpkı vazgeçmekten olduğu gibi
Senle yaşamaya alışmışken
Yokluğunla yaşamak zorunda bırakma beni
Güvendir bana gerçeklerinle
Yaşananlara takılmak değil niyetim
Bir ferah rüzgâr essin senden bana
Sana ihtiyaç duyduğumda kızıp bağırma
Anla halimden, vazgeçemediğim için hep duruyorum başında
Gecelerimi katran eylemesin sözlerin
Ben ışık istiyorum, çıkarsın beni aydınlığa
Bir şeyler söyle bana
Ne olduğunu bilmiyorum ama
Kalbimi dinginleştirsin artık
Bu dalgalar boğacak bir gün beni
Görmezden gelme uzattığım eli
Saklama benden hiçbir şeyi
Ben seni sevmeye çoktan hazırken
Yalanlar kirletmesin kalplerimizi
Ve susma artık, konuş
Boğucu suskunluklar acıtıyor
Parçalıyor yüreğimi..
Yapma ne olursun, her geçen gün yeniden yıpratma beni
Ya bir kez yaşat, ya da tek seferde öldür kalbimi
Böyle çaresizce kalmak işkence gibi…
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmr sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Beklide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben her şeyini
Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini
Beni üzdün kınamadım
Alışıktım vefasızlığa el oldun aldırmadım
Beni güzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana
Şiirler yazdım her gece
Çoğunu okutmadım
Sakladım günahını sevabını içimde
Sessizce gittim senden öncekiler gibi sende anlamadın
Beni güzel hatırla
Sana unutulmaz geceler bıraktım
Sana en yorgun sabahlar
Gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım
En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka
Söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
Vedalar bıraktım duraklarda
Ne arasan bir sevdanın içinde
Fazlasıyla bıraktım ardımda
Beni güzel hatırla
Dizlerimde uyuduğunu düşün
Saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
Anlından öptüğüm dakikaları
Birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün
Şaşırtmayı severim biliyorsun
Bu da sana son sürprizim olsun
Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla
GİDİYORUM …
Orhan Veli Kanık
Beni Güzel Hatırla Şiiri – Can Demiryel