Şairin Şiiri Oku
Şairin Şiiri
Şairin kırık kalemi düşmüştü yerlere, arıyor ama bulamıyordu
Neden kayıplara karışmıştı halbuki dün ne güzel de yazıyordu
Bugün kaybolan bir kalemle duygularıda kırılmıştı
Belki de kaybolan da, kırılan da bir kalem değildi sadece
…
Bir kalp kırılmıştı, bir ruh için için yanıyordu
Ağlamamak için aylardır çok direniyordu
Bugün ne olmuştu da, bir kırık kalemle bu hali almıştı
…
Sanki kaybolan bir kalem değildi
Kendini kaybetmişti, hıçkırıklar arasında…
Seviyordu, çok seviyordu
İtiraf dahi edemeden duygularını
Uzun uzun bakamamışken gözlerine
Veda etmişti kalbinin baharına
….
Belki de bir ömür beklediği hayali
Gözlerinin önünde kaybolup gidiyordu
…
Gitme, Gitme kal diyemiyordu
İçindeki bağırtıları, isyanları duyuramıyordu
Ama yanıyordu, içten içe çok yanıyordu
Nasıl sevebilmişti bu kadar, kendi de bilmiyordu
Hep korkup kaçtığı bu duyguların esiri olmuştu
Çok seviyordu, çok ama çok seviyordu…
…
Halbuki aşka dahi inanmadığını söylüyordu
Karmaşık duygularla işim yok diye, her yerde anlatıyordu
Şimdi, O na ne olmuştu…
Ne olmuştu da böyle kalbi, Aşığım… Aşığım… diye haykırıyordu
…
Büyük sözlerinin kurbanı olarak seçilmişti hayat tarafından
Dün ısrarla red ettiği duyguları,
Bugün birer birer yutkunuyordu
Yanıyordu, için için yanıyordu
Yılların susuzluğu bir türlü dinmiyordu
Tam vardım derken hayallerine
Yendim artık korkularımı diye haykırırken
Sevgilisi, bırakmıştı ellerini…
Bırakma diyordu ; kalbiyle, aklıyla ve ruhuyla…
Bir tek diliyle söyleyememişti
Gitme, gitme kal diyememişti
Ardından bir yakarış, bir duayla seslenmişti
Seni çok seviyorum, Gitme, Gitme beni bırakma, demişti
Yazar: imtihan
