Tebessüm Etmenin Önemi Nedir
Bir Tebessüm Yeter
Bugün yaşanan yoğun bir duygu var üzerimde. Sıkılıyor içim ve hiçbir şey de yapasım yok doğrusu. Geceden kalma bir hüzün müdür adı, yoksa birikmiş yığınlar mı hayat nehrinin getirdiği mi, bilmiyorum. Ama içimdeki umudu görmeme engel sanki. Bir duvar aramıza koymuşlar bugün yaşamak ile.
Gerçekten merak ediyorum var mı, bana bugün hakkında doğruları söyleyecek biri? Sıkıcı bir gün mü yoksa sıkıcı olan ben miyim? Kime sorsam gerçeklerin yansıtıldığı rengi…
Bugün deniz de sanki çok durgun, o da mı sıkılıyor acaba benim gibi. Aslında durgun olması iyi değil mi ey aklım, neden her şeyde arıyorsun bir karamsarlık. Sana göre şimdi, çıkan güneş ne anlam ifade ediyor o zaman. Sence o da mı canı sıkıldığı için mi bu kış günü etrafı ısıtmakta. Yok yok, sen iyi değilsin anladım. Normal ve güzel olanı bile sıkıcı bir nedene bürüyorsun. İyi değilsin olmasına da, neden değilsin halen çözemedim doğrusu. Bu aralar yaşadığın bir sıkıntı da yok sanki. Ya da bedenim yaşarken aklım uykuda mı kalmıştı. Bu da olamaz san ki, eleyelim bu fikri.
Kaç gündür sanırım çok yalnızım, bir tebessüm görmedim, bir tebessüm de etmedim bu aralar. Sebebi bu mu olsa acaba?
Olabilir aslında neden olmasın. Bir dergide okumuştun buna benzer bir şeyi. İnsan gülümsedikçe, içindeki mutluluk hormonu artarmış, adı neydi seratonindi galiba, gerçi boş ver şimdi buna da takılma, adı neyse ney. Sen olumlu bak diyordu işte, kelimelere takılmadan düşün. Adı mutluluk hormonu olsun, illa süslü ve anlaşılmaz mı olacak kelimeler. Öyle daha mı işe yarar sanki. Bak Mutluluk hormonu deyince kendinden yorum da katılıyor, gerek var mı başkasının kitabından konuşmaya.
Kitapta şöyle geçiyordu, bizler güldükçe, mutluluk hormonumuz artar ve mutluluk hormonu arttıkça, daha istekli şekilde günümüzü geçiririz. Yani yaşamın sırrı bir küçük tebessümde. Evet, buna yakın bir cümleydi.
Çok güzel bir ifade bugün daha net anladım sanki. O gün özel gelmişti ama bugün özelliğinin güzelliğini keşfettim sanki. Madem bir tebessüm bir gülümsemeyle, günüm daha iyi geçecek, o zaman halen ne düşünüyorum. Gülümsemeye başlıyayım. Başlıyayım da nasıl gülümseyeceğim bir sebep yokken. Bir bahane bulmaya çalışmakta şimdi yorucu geldi bana.
Buldum galiba, en kolay yolunu tebessüm etmenin. Şimdi hazırlanıp çıkacağım yollara ve gördüğüm insanlara tebessüm edeceğim. Bu şekilde bir bahanem de olmuş olur. Ayrıca karamsar ve sıkıcı bir güne uyanan diğer insanlara da bu hormonun işe yaradığını gösteririm. Birçok kişinin mutlu olması belki de şuan benim ellerimde. Acele etmeliyim, kararsız ve karanlık bulutları dağıtmak için.
Bir gülümse ile başlar bazen mutluluklar. Bazen bir aşkın, bir dostluğun doğuşuna sebep olur. Güzel başlangıçları en başta kendimizde, daha sonra da tüm dünya da görmek için, bir tebessüm yeter.
Yazar: Derya TURKAY