Vazgeçemediğim Belalı Sevdam

Ah Belalım…

Ah vazgeçemediğim Sevdalım…

Nasıl da tutuldum sana bir bilsen

Her dakika hayal alemindeyim, Seni görmek için göz ucuyla

Bütün dakikalarım uykulu gözlerle…

Belki sen olsan yanımda

Olmayacağım böyle uyuşuk, tembel, işe yaramaz halde

Belki sen bana gelsen, Benle olsan

Mesela sabah uyandığımda

Kalkmak istemezken

Hadi uyan canım desen bana…

Her şey daha farklı olurdu dünyamda

Ben değişirdim Senle

Senli olan saatlerle

Daha bir işe yarar olurdum belki

Daha bir çalışkan

Belki yakardım keki fırında ama

Yine de mutfağa gidecek kadar güç verirdin bana

Sen varsın diye belki bir aşçı olurdum

Ya da bir yazar…

Ya da her gün yanına gelmek için bir köle…

Ağrıdığında canın, doktorun olurdum

Üzüldüğünde teselli bulduğun, dostun

Senli olurdum ya ben…

Senle yeni bir Ben olurdum.

Sevgim sebebiyle işe yarar olurdum belki

Bir işin ucundan tutardım

Yorulurdum ben de diğer insanlar gibi

Belki de takatim kalmazdı ama

Gocunmazdım sen varsın diye yanımda

Sana gelirdim her çağırdığında

Kapında beklerdim var mı bir isteğin söyle, diye

Yorulmazdım da inan bana

İnsan sevdiğine hizmet ederken yorulur mu?

Asla…

Ben de her çağırdığında kanat takardım iki yanıma

Bir an önce varayım diye yanına

Sen ihtiyaç duy yeter

Ben koşardım, en amansız yollarda…

Sen, Sen sev yeter yârim ben hazırım

Senin için yok olmaya…