Vazgeçemediğim Belalı Sevdam
Ah Belalım…
Ah vazgeçemediğim Sevdalım…
Nasıl da tutuldum sana bir bilsen
Her dakika hayal alemindeyim, Seni görmek için göz ucuyla
Bütün dakikalarım uykulu gözlerle…
Belki sen olsan yanımda
Olmayacağım böyle uyuşuk, tembel, işe yaramaz halde 
Belki sen bana gelsen, Benle olsan
Mesela sabah uyandığımda
Kalkmak istemezken
Hadi uyan canım desen bana…
Her şey daha farklı olurdu dünyamda
Ben değişirdim Senle
Senli olan saatlerle
Daha bir işe yarar olurdum belki
Daha bir çalışkan
Belki yakardım keki fırında ama
Yine de mutfağa gidecek kadar güç verirdin bana
Sen varsın diye belki bir aşçı olurdum
Ya da bir yazar…
Ya da her gün yanına gelmek için bir köle…
Ağrıdığında canın, doktorun olurdum
Üzüldüğünde teselli bulduğun, dostun
Senli olurdum ya ben…
Senle yeni bir Ben olurdum.
Sevgim sebebiyle işe yarar olurdum belki
Bir işin ucundan tutardım
Yorulurdum ben de diğer insanlar gibi
Belki de takatim kalmazdı ama
Gocunmazdım sen varsın diye yanımda
Sana gelirdim her çağırdığında
Kapında beklerdim var mı bir isteğin söyle, diye
Yorulmazdım da inan bana
İnsan sevdiğine hizmet ederken yorulur mu?
Ben de her çağırdığında kanat takardım iki yanıma
Bir an önce varayım diye yanına
Sen ihtiyaç duy yeter
Ben koşardım, en amansız yollarda…
Sen, Sen sev yeter yârim ben hazırım
Senin için yok olmaya…
Vazgecmeler, vazgecmekten vazgecti. Söyle, saçlarında öldüğüm; bir gidis kac gunde geri gelirdi?
Kendi olarak, Sana Gelen
Sana Gereksinimi olmadan Seni isteyen…
Sensiz de Olabilecekken, Senin ile Olmayı Seçen
Kendi Olmasını, Seninle Olmaya Bağlayan
O işte, O… Gerçek AŞK…
OruçAruoba
Çok güzeldi.. Emeğine sağlık
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar
bırakılmasaydı eğer.
Dayanılması o kadar da zor değildir,
büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.
Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.
Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.
Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.
O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.
Daha çabuk unutulurdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.
Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.
Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı
belki de,
kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.
Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece
sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.
Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır
yaralamasaydı eğer.
Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.
Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.
O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.
O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.
Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.
Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.
Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.
Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipekten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.
Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.
Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.
İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir
ayrılık gizlendiğine
belki de, kartvizitinde “onca ayrılığın birinci
dereceden failidir”
denmeseydi eğer.
Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.
Issızlığa teslim olmazdı sahiller,
kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle
avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.
Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini
tutmak isterse…
Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim
uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık
etmiş olmasalardı eğer!!
Can Yücel Kim Özlerdi Avuç içlerinin kokusunu